انتشار بی‌سابقه گازهای گلخانه‌ای در سال ۲۰۲۳ مزایای کاهش آلودگی در دوران کرونا را از بین برد

سال ۲۰۲۰ که همه‌گیری کرونا انتشار کربن در جهان را به‌طرز قابل‌توجهی کاهش داد، برخی امیدوار بودند کشورهای صنعتی از این فرصت برای مبارزه با تغییرات اقلیمی استفاده کنند. اما گزارش اخیر سازمان ملل نشان می‌دهد انتشار گازهای گلخانه‌ای سال ۲۰۲۳ مزایای کاهش‌ کربن در ۳ سال اخیر را از بین برده و توافق پاریس را به‌ خطر انداخته است.

// Wait for the DOM content to be fully loaded
document.addEventListener(“DOMContentLoaded”, function() {
var targetElement = document.getElementById(“digiad-9f021ca8ceb210361b673c009a749407”);
var observer = new MutationObserver(function(mutationsList) {

// Check each mutation in the list
for(var mutation of mutationsList) {
if (mutation.type === ‘childList’) {
if (mutation.addedNodes.length > 0) {
targetElement.style.minHeight = “152px”;
}
}
}
});
var config = { childList: true };
observer.observe(targetElement, config);
});

براساس گزارش ۲۰۲۴ Emissions Gap سازمان ملل، انتشار جهانی کربن ۱.۳ درصد از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ افزایش یافته است که از میانگین سالانه ۰.۸ درصد از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ فراتر رفته و رکورد جدید ۵۷.۱ گیگاتن (GtCO2e) را ثبت کرده است. این افزایش انتشار کربن تقریباً در همه منابع انتشار مشاهده شده است و بخش‌های انرژی و کشاورزی همچنان بیشترین سهم را دارند.

انتشار بی‌سابقه گازهای گلخانه‌ای و کربن در سال ۲۰۲۳

به گفته برنامه محیط‌‌زیست سازمان ملل متحد (UNEP)، سیاست‌های فعلی می‌تواند تا پایان قرن حاضر میلادی منجر به افزایش دمای جهانی تا ۳.۱ درجه سانتی‌گراد –نسبت به دمای هوا پیش‌ از انقلاب صنعتی– شود؛ به‌عبارتی اگر در چند سال آینده رشد انتشار گازهای گلخانه‌ای همچنان شبیه سال ۲۰۲۳ باشد، هدف توافق پاریس برای محدودکردن این عدد به ۱.۵ درجه سانتیگراد محقق نمی‌شود.

رسیدن به رقم ۱.۵ درجه سانتیگراد مستلزم کاهش ۴۷ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای (در مقایسه با سال ۲۰۱۹) تا قبل از سال ۲۰۳۰ و کاهش ۵۷ درصدی تا سال ۲۰۳۵ است. افزایش استفاده از انرژی بادی و خورشیدی می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ بین ۲۷ تا ۳۸ درصد انتشار کربن را کاهش دهد. معکوس‌کردن جنگل‌زدایی و بهبود مدیریت جنگل‌ها نیز ممکن است به کاهش ۲۰ درصد دیگر کمک کند.

کشاورزی یکی از عوامل مهم تغییرات اقلیمی محسوب می‌شود؛ زیرا اقیانوس‌ها، جنگل‌ها، خاک و سایر عناصر طبیعی زمین معمولاً حدود نیمی از گازهای گلخانه‌ای منتشرشده را جذب می‌کنند اما تحقیقات اولیه نشان می‌دهد سال ۲۰۲۳ سیاره زمین تقریباً هیچ دی‌اکسیدکربنی جذب نکرده است. این پدیده ممکن است موقتی باشد اما می‌تواند نشانه‌ای از افزایش سرعت تغییرات اقلیمی در آینده نزدیک باشد.