منطقه‌ای بزرگ و مه‌آلود در نزدیکی ستاره درخشان Omicron Persei، تصویری از تضادهای کیهانی را به نمایش می‌گذارد. این ترکیب رنگارنگ از غبار، گاز و ستارگان به وسعت حدود ۳ درجه از آسمان، در لبه ابر مولکولی برساوش گسترده شده و در فاصله حدود ۱۰۰۰ سال نوری از ما قرار گرفته است.
// Wait for the DOM content to be fully loaded
document.addEventListener(“DOMContentLoaded”, function() {
var targetElement = document.getElementById(“digiad-9f021ca8ceb210361b673c009a749407”);
var observer = new MutationObserver(function(mutationsList) {
// Check each mutation in the list
for(var mutation of mutationsList) {
if (mutation.type === ‘childList’) {
if (mutation.addedNodes.length > 0) {
targetElement.style.minHeight = “152px”;
}
}
}
});
var config = { childList: true };
observer.observe(targetElement, config);
});
در تصویر روز ناسا چه می‌بینیم؟
ستاره Omicron Persei که در سمت چپ مرکز تصویر قرار دارد، با هاله‌ای آبی از غبار و نور احاطه شده است. دقیقاً در زیر آن، خوشه ستاره‌ای جوان IC 348 قرار دارد که اخیراً توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب مورد مطالعه قرار گرفته است.
در سمت راست و بالا، ابر میان‌ستاره‌ای و غبارآلود بارنارد ۳ مانند شبحی تاریک روی تابش سرخ و پراکنده گاز هیدروژن دیده می‌شود. این غبار کیهانی، ستارگان تازه‌متولدشده، اجرام جوان ستاره‌ای و پیش‌ستاره‌ها را از دید تلسکوپ‌های نوری پنهان می‌کند.
با توجه به فاصله تخمینی ابر مولکولی برساوش، میدان دید در این تصویر حدوداً ۵۰ سال نوری را در بر می‌گیرد.
IC 348 به‌عنوان زایشگاه ستاره‌ای شناخته می‌شود و ستارگان جوان و پرانرژی دارد که غبارهای اطراف را تبخیر کرده و تابش فروسرخ قوی ایجاد می‌کند.
براساس مشاهدات علمی، ساختارهای مولکولی موجود در ابر مولکولی برساوش به‌واسطه واکنش‌های شیمیایی پیچیده شکل گرفته‌اند و به‌عنوان منبعی برای گازهای غنی و متراکم شناخته می‌شوند.
